Odnoszę wrażenie, że praktycznie każdy ma garść tzw. dobrych rad dla singielek.
Nie bądź zbyt pewna siebie. Nie śmiej się za głośno.
Nie możesz się realizować i mieć fajnego życia, bo tym odstraszasz mężczyzn.
Jesteś za wysoka, nie noś szpilek, to łatwiej kogoś znajdziesz.
I absolutny hit: inicjatywa nie leży po stronie mężczyzny, sama możesz poprosić go do tańca, zaprosić na randkę.
Rady tego typu są nie tylko głupie, ale i krzywdzące. Przecież każda kobieta, która marzy o małżeństwie, szuka mężczyzny, który ją przyjmie taką jaka jest. Z jej historią życia, wyglądem, stylem bycia. Takiego, który pokocha ją taką, jaka jest. Przed którym nie będzie musiała udawać.
Owszem są zachowania, które zrażają mężczyzn (np. samowystarczalność, wieczne maruderstwo czy krytykowanie innych). Ale to są zachowania, a nie cechy. Poza tym, która z nas lubi spotykać się z osobami, które tylko narzekają, albo ciągle oceniają i krytykują innych? To są zachowania, które utrudniają budowanie każdej relacji, a nie tylko relacji miłosnych.
Odpuść polowanie
Część komedii romantycznych bazuje na schemacie, w którym dziewczyna upatruje sobie chłopaka, opracowuje plan i go zdobywa. Później żyją długo i szczęśliwie. Tylko rzeczywistość jest inna. Jeżeli nastawiasz się na polowanie, to być może odniesiesz sukces i zdobędziesz wytypowanego mężczyznę, tylko on będzie dla Ciebie ofiarą nie partnerem. W jednym z artykułów dla Aletei Polska napisałam, że polowanie to aktywne działanie w celu wytropienia, schwytania, a następnie uwięzienia lub uśmiercenia ofiary. Udane polowanie zawsze kończy się niewolą lub śmiercią. Pomyśl, czy na takim fundamencie chcesz budować swoje małżeństwo?
Właśnie dlatego najbardziej irytują mnie rady, w których przerzuca się całą odpowiedzialność za działanie i budowanie związku na kobiety. Poproś go o numer, zaproponuj spotkanie, zabiegaj, staraj się, przypodobaj się. To chore! Owszem kobieta może się wykazać inicjatywą, np. uśmiechnąć się, zagadnąć, poprosić mężczyznę o radę czy pomoc, ale to on powinien zaproponować randkę. Gdy dziewczyna bierze za dużo na siebie, to staje się zestresowana i przeciążona.
Nie raz na date coachingach dziewczyny mówiły mi, że stresują się na randkach. Myślą, jak wyglądają, co mówią itp. Zamiast być obecną i cieszyć się ze spotkania, poznawać i dawać się poznać, one ciągle myślą czy wybrały odpowiednią strategię, czy stosują się do jakiejś tam reguły, czy są wystarczająco zabawne, tajemnicze, uwodzicielskie itd. Takie działanie jest wykańczające i jest prostą drogą do nerwicy, frustracji i utraty chęci do poznawania kogokolwiek. Dodatkowo nie przynosi zamierzonych efektów.
Dziewczyny skarżą się, że one się starają, przejmują inicjatywę, a mężczyźni się wycofują. Tylko nic w tym dziwnego, mężczyźni to zdobywcy, więc jeżeli Ty przejmujesz inicjatywę, proponujesz spotkania, wydzwaniasz, to oni się zniechęcają i znikają. Owszem zdarzają się tacy, którym to odpowiada, ale zazwyczaj jest tak, że ten typ mężczyzn jest ogólnie bierny. Będąc w relacji z takim chłopakiem z czasem odkryjesz, że to Ty jesteś siłą napędową Waszej relacji. Jak Ty nie działasz, to nic się nie dzieje. Naprawdę tego chcesz?
Gdy słyszę o całym wysiłku, jaki dziewczyny wkładają w randkowanie, i kontrolowanie siebie, aby być taką, jak sugeruję poradniki, nie dziwię się, że nie mają one ochoty i siły na dalsze randkowanie. Że czują się sfrustrowane, złe i bezradne.
Każda relacja, miłość, a szczególnie małżeństwo muszą opierać się na wolności. A to wyklucza polowanie. Randki muszą opierać się na otwartości, gotowości poznania drugiej osoby i szczerości. Gdy zaczynasz manipulować, grać i udawać, to przekreślasz szansę na spotkanie się z drugą osobą. Nie dajesz mu szansy na poznanie całego Twojego wewnętrznego piękna.
A gdyby tak postąpić inaczej…
Poznając nowego mężczyznę otwórz się na spotkanie. Nie wchodź w relację z nastawieniem, że to musi być to. Im mniej presji na siebie nałożysz, tym łatwiej będzie Ci być sobą. A to właśnie autentyczność jest tym, co najbardziej pociąga mężczyzn.
Nie przejmuj inicjatywy. Zostaw mu pole do działania. Po randce powiedz (o ile to prawda), że dobrze się bawiłaś i z chęcią to powtórzysz. A następnie czekaj na jego działanie. W ten sposób poznasz czy on nadaje się do relacji, czy jest proaktywny, czy jest zainteresowany. Istnieje ryzyko rozczarowania, ale lepiej jak ono jest na początku niż wtedy, gdy Ty zainwestujesz ogrom swojego wysiłku w coś co i tak nie miało szans od początku.
Reguły dotyczące randkowania, które zawsze by działały, nie istnieją. Reguły, które stosujesz, powinny wynikać przede wszystkim z Twoich granic, czyli z tego co dla Ciebie jest ok oraz z tego co dla Ciebie nie jest ok. Tym powinnaś się kierować. Jeżeli masz trudność z określeniem swoich granic – polecam Ci książkę Granice w randkowaniu.
Są oczywiście pewne zasady czy prawa np. te dotyczące dynamiki budowania relacji, ale one są dość ogólne i nie wiążą się ze zmianą Ciebie jako osoby.
Nie bój się być sobą i daj się zdobyć
Możesz być pewna siebie, niezależna, śmiać się głośno i mieć życie, które sprawia Ci satysfakcję. Mężczyźni lubią niezależne kobiety. Pisałam o tym, w tym artykule. Autentyczność to klucz do zbudowania szczerej, otwartej i bliskiej relacji. Dlatego nie bój się być sobą i zachowywać się naturalnie. Dziel się swoimi przemyśleniami, wartościami, pragnieniami czy marzeniami. W najgorszym wypadku szybko odkryjesz, że mężczyzna, którego właśnie poznałaś, nie jest w stanie przyjąć Cię taką, jaką jesteś. A skoro nie jest, to oznacza, że to nie ten.
Ale jednocześnie dajesz szansę, aby on zachwycił się Tobą i Twoim pięknym wnętrzem. Pokazując się w prawdzie, dajesz się poznać. Tworzysz szansę na bycie przyjętą z całym swoim wewnętrznym bogactwem.
Daj się zdobyć. Dopuść możliwość rozczarowania. Ciesz się z randek.
W tekście polecam książkę Granice w randkowaniu. Jeżeli chciałabyś ją kupić, to poniżej znajdziesz linki z porównaniem ofert, są to tzw. linki afiliacyjne. Kliknięcie w nie nic Ciebie nie kosztuje, ale mi może pomóc. Jeśli bowiem zdecydujesz się zakupić dany produkt, to zarobię na tym drobną prowizję. Piszę o tym wprost, bo lubię jasne sytuacje. A polecam tylko te książki, które okazały się dla mnie przydatne.
Granice w randkowaniu Henry Cloud, John Townsend
Photo by Matthias Cooper from Pexels
Podziel się! 
